W dniu ślubu rodzice nowożeńców czytają modlitwy, błogosławią ikony swoich dzieci, a oni z kolei otrzymują Boże błogosławieństwo. Na ślub prawosławny nowożeńcy udają się do świątyni, której drzwi, zgodnie z tradycją, jako pierwsi wchodzą do oblubieńca. Towarzyszą mu przyjaciele (najlepszy człowiek) i jedno z dzieci. Pan młody, będąc w świątyni, musi przejść w prawo i poczekać, aż przybędzie panna młoda. Przybywa nieco później i wchodząc do drzwi świątyni wraz ze swoimi najlepszymi ludźmi, zajmuje lewą stronę. Następnie ceremonia rozpoczyna się bezpośrednio.
Ortodoksyjny ślub składa się z zaręczyn i samego ślubu. Pierścienie, specjalnie zaprojektowane na zaręczyny młodych, są wytwarzane przez diakona na małej tacy, a kapłan, trzymając w dłoniach dwie zapalone świece, podchodzi do nowożeńców i daje im świece. Następnie kapłan kładzie jeden pierścień na oblubieńca na palcu serdecznym prawej dłoni, a drugi pierścień nakłada na oblubienicę w ten sam sposób. Następnie, na znak zgody i jednomyślności, młodzi ludzie wymieniają się pierścieniami trzy razy. Po tej zmianie jeden pierścień pozostaje z panną młodą, a drugi z panem młodym.
Głównym punktem prawosławnego ślubu jest to, że gdy kapłan zaznacza na krzyż oblubieńca. Pobłogosławiwszy oblubienicę w ten sam sposób, kapłan ją koronuje. Następnym krokiem jest wspólny kielich wypełniony czerwonym winem, który kapłan przedstawia pannie młodej i panu młodemu. Alternatywnie młodzi muszą pić całe wino w trzech posiłkach, ponieważ ten kielich jest wspólnym losem młodych. Następnie kapłan łączy prawe ręce pary młodej i trzykrotnie prowadzi ich wokół pulpitu. Ten spacer oznacza niekończącą się procesję, która rozpoczęła się dla nich dzisiaj.
Ślub prawosławny, zgodnie ze zwyczajem, kończy się na etapie, gdy przy królewskiej bramie panna młoda całuje ikonę z wizerunkiem Matki Bożej, a pan młody - ikona Zbawiciela. Następnie młodzi zamieniają się miejscami i całują ponownie odpowiednie ikony. Następnie kapłan całuje młodych ludzi w krzyż i podaje dwie ikony, które krewni przynieśli wcześniej z domu lub zakupili w kościele. W rezultacie nowożeńcy są proklamowani wiele lat, a obecni na ślubie mogą pogratulować młodym.
Od tego dnia nowożeńcy mają jedno wspólne życie i od tego momentu są przed Bogiem jedną całością.
