Treść
- Wybór przyszłej panny młodej
- Swatanie
- Zaręczyny małe i duże
- Obowiązki przedślubne
- Prezenty ślubne i posag
- Ceremonia «brokuły bicini»
- Piec chleb
- Mahr (okup)
- Widząc pannę młodą
- «Szach w persji» Panna młoda
- Azerbejdżańskie tańce na weselach
- Po tradycjach ślubnych
- Wyjdź z panny młodej
- Po wizytach ślubnych
- Azerbejdżański film ślubny
Zawarcie małżeństwa, stworzenie rodziny we wszystkich krajach od czasów starożytnych było uważane za najważniejsze wydarzenie w życiu człowieka, ponieważ oznaczało to przejście do nowego statusu i wczesne narodziny potomstwa. Azerbejdżan nie jest wyjątkiem, ale stosunek do małżeństwa jest poważny. Ślub w Azerbejdżanie to wielkie święto w skali. Przed jego rozpoczęciem, podczas i po uroczystościach odbywa się wiele rytuałów i ceremonii, brane są pod uwagę zwyczaje. Wiele osób bierze udział w organizowaniu i prowadzeniu uroczystości - od bliskich krewnych po sąsiadów.
Wybór przyszłej panny młodej
Od dzieciństwa Azerbejdżanki uczy się skromności, spędzają dużo czasu z przyjaciółmi i unikają męskich firm. Nawet teraz, kiedy młodzi ludzie mają większą swobodę wyboru drugiej połowy, robi to przede wszystkim mężczyzna, ponieważ nie wszystkie narzeczone w Azerbejdżanie mają bliski kontakt z stajennymi przed ślubem. Po wybraniu dziewczynki, pan młody prosi rodziców o zgodę. Z reguły wspierają swojego syna, ale ich odmowa często staje się przyczyną, dla której młody człowiek zmienia zdanie.
Potem przychodzi etap tak zwanej wiadomości. Jak to się dzieje: po pierwsze, mężczyzna wybiera mediatora - bliskiego krewnego, zajmuje się ustaleniem sytuacji finansowej dziewczynki, statusu jej rodziców w społeczeństwie. Określa również, czy azerbejdżański pan młody jest w stanie uczynić ją godną parą, ponieważ jeśli nie jest wystarczająco bogaty, aby utrzymać swoją rodzinę, rodzice panny młodej mogą nie zgodzić się na małżeństwo nawet na etapie małego matchmakingu. Krewny uczy się także o gospodarce dziewczyny, jej zdrowiu i edukacji.
Wiek przyszłej narzeczonej Azerbejdżanu jest praktycznie nieistotny - zgodnie z tradycjami muzułmańskimi młoda dziewczyna może wyjść za mąż nawet w wieku 14-15 lat. Po tym, jak pan młody zdecyduje się na odpowiednią pannę młodą, jego rodzice wysyłają tego samego pośrednika lub inną osobę z najbliższej rodziny, aby poinformować ojca i matkę dziewczynki o intencjach młodego pana młodego. Jeśli się zgodzą, wyznaczana jest data nadchodzącego swatania.
Swatanie
W Azerbejdżanie kojarzenie przed ślubem odbywa się w dwóch etapach:
- Małe swatanie.
Po otrzymaniu odpowiedzi ojciec pana młodego komunikuje się z rodziną, aby dowiedzieć się o swojej opinii na temat azerbejdżańskiej dziewczyny i nadchodzącego ślubu - każde słowo ma znaczenie. Po zakończeniu dyskusji rodzina pana młodego z Azerbejdżanu wysyła osoby losujące do domu przyszłej żony. Z reguły kobiety rodziny pana młodego - matka i inny bliski krewny (siostra matki, jej najstarsza córka) - są pierwszymi, którzy wybierają się na małe korzenie. Wynika to z przekonania, że tylko matka może naprawdę zrozumieć serce dziewczyny.
Kiedy kobiety postanawiają kontynuować to wydarzenie, ojcowie spotykają się. Ojciec pana młodego przychodzi wraz z trzema innymi mężczyznami z Azerbejdżanu - mogą to być bliscy krewni (brat, ojciec) lub szanowani ludzie z miasta lub wsi. Ogłasza zamiar syna, aby poślubić młodą pannę młodą. Po pierwsze, ojciec dziewczyny odmawia słowami: «Muszę poznać opinię mojej córki». W przypadku pytań dotyczących zbliżającego się ślubu dziewczyna milczy, co oznacza jej zgodę.
Swatacze wychodzą z domu, a ostateczna decyzja czeka ich podczas dużego matchmakingu.
- Świetne kojarzenie.
Po przejściu etapu małego matchmakingu w Azerbejdżanie głowa rodziny pana młodego zaprasza bliskich krewnych do przedyskutowania nadchodzącego wydarzenia. Żeńska połowa rodziny młodego mężczyzny udaje się do panny młodej, aby dowiedzieć się o swojej opinii na temat przyszłego ślubu. Po otrzymaniu odpowiedzi panny młodej kobiety wyznaczają dzień przybycia kojarzeń. Czas mija, nadchodzi data kojarzenia, przychodzą posłańcy, są stawiani na czele stołu.
Wielu krewnych dziewczyny jest obecnych na swataniu, z wyjątkiem matki - spędza czas z córką na spacerze, aby nie być w tym czasie w domu. Po omówieniu obcych spraw - upraw, pogody, polityki, innych wiadomości - krewni osób losujących zadają główne pytanie: «Dasz nam piękną dziewczynę?» Jeśli rodzina Azerbejdżanu postanowi nie żenić się z córką, odmawiają. Jeśli krewni się zgodzą, proszą osoby losujące o czas na przemyślenie - oznacza to, że przyjdą po raz drugi.
Rodzina panny młodej Azerbejdżanu zaprasza wielu gości na drugie przybycie wysłanników, nakrywa do stołu, tym razem matka panny młodej jest obecna podczas kojarzenia, ale nie mówi ani słowa. Powracają krewni-matchmakers, są dobrze przyjęci, na pewno będą leczyć. Komunikacja odbywa się na tematy abstrakcyjne. Po pewnym czasie jeden z losujących pana młodego zadaje pytanie: «Co powiesz tym razem??» Podczas drugiej wizyty rzadko odmawiają, dlatego z reguły ojciec panny młodej mówi: «Niech Bóg im błogosławi!»
Gościom podaje się słodką herbatę, a siostra przyszłej żony biegnie po ślubie, by pogratulować pannie młodej z Azerbejdżanu (czeka na decyzję koleżanki). Kiedy faza wielkiego matchmakingu dobiegła końca, a goście poszli do domu, dziewczyna wraca do domu, jej najbliżsi krewni gratulują jej zbliżającego się ślubu - rodzice, bracia i siostry. Tego dnia, podczas gratulacji, sprawca tej okazji postanowił płakać.
Zaręczyny małe i duże
Podobnie jak matchmaking, zaręczyny młodych ludzi przed ślubem w Azerbejdżanie odbywają się w dwóch etapach.
- Mała zaręczyna.
Ten etap przygotowań przedślubnych odbywa się w ciągu miesiąca po zgodzie ojca i matki panny młodej na ślub. Bliscy krewni pana młodego odwiedzają dom przyszłej żony, aby przeprowadzić małe zaręczyny. Sama dziewczyna siedzi w otoczeniu 20-30 osób (są to jej rówieśnicy). Obowiązkiem jednego z wysłanników jest nałożenie pierścienia na palec piękności, zakrycie głowy szalikiem, a następnie wypróbowanie choć odrobiny słodyczy.
Druga połowa słodyczy Azerbejdżanu, od której poseł odgryzł część, przypisywana jest przyszłemu małżonkowi. Kiedy krewni pana młodego odchodzą, nakrywają do stołu słodycze, które stale pojawiają się podczas ślubu w Azerbejdżanie - uważa się, że zapewniają przyszłą obfitość rodziny, płodność. Kiedy wszyscy goście, a także druhny zjadą, rozpoczyna się wieczór panieński.
Interesujące jest to w starym obrządku azerbejdżańskim: panna młoda z kolei kładzie dłoń na głowach niezamężnych dziewcząt, przymierzają jej pierścionek. Uważano, że ten pierwszy, przymierzając pierścień przyszłej żony, wkrótce będzie świętować ślub. Po wieczorze panieńskim dziewczyny panny młodej wykonały kolejną ceremonię w Azerbejdżanie: podłożyły pod poduszki dwa identyczne słodycze, aby zobaczyć kochanka we śnie.
- Wielka zaręczyna.
Kilka miesięcy po małym zaangażowaniu odbywa się drugi etap zwyczaju Azerbejdżanu. To prawdziwe święto, na które obie strony poważnie się przygotowują. Rodzina przyszłej żony przygotowuje świąteczny stół, choć często wszelkiego rodzaju produkty (na przykład mięso, mąka, warzywa, słodycze, alkohol) wysyła rodzinę pana młodego. Nie jest zwyczajowo wysyłać tylko łuku, ponieważ od dawna uważano go za zwiastun goryczy w małżeństwie po ślubie.
Podczas wielkiego zaręczyn obecnych jest wielu gości - od najbliższych krewnych po sąsiadów. Wynika to z faktu, że małżeństwo Azerbejdżanu opiera się nie tylko na miłości młodych ludzi, ale także na aprobacie społeczeństwa. Społeczeństwo stało się ważnym świadkiem w przygotowaniach do ślubu, wcześniej sądzono, że dzięki temu więzy małżeńskie będą jeszcze silniejsze.
Krewny bohatera przyszłej uroczystości w dniu zaręczyn miał przynieść wszystko, co niezbędne do szczęśliwego życia panny młodej - nie dali tylko butów, które później, po pewnym czasie, przyniosła teściowa. Duże prezenty pakowano w skrzynie związane czerwonymi wstążkami, małe leżały na miedzianych tacach, przykrytych różnokolorowymi narzutami. Takie tace nazywane były honchami i były nieodzowną częścią akcji w czasach starożytnych, są używane w naszych czasach. Zamożne rodziny często zapraszały muzyków, aby towarzyszyli oferowaniu tych prezentów.
Przykłady prezentów przyniesionych przez oblubieńca Azerbejdżanu:
- kroje na sukienki
- kolorowe szaliki
- dekoracja
- pończochy
- słodycze
Po wręczeniu prezentów na palec przyszłej żony umieszczono obrączkę. Następnie obie rodziny usiadły przy stole, aby omówić wielkość okupu panny młodej. Ważny punkt w wysokości okupu był determinowany przez dobro dziewczyny, jej działalność gospodarczą i szacunek społeczności dla jej rodziny - wydatki na ślub zostały opłacone za pieniądze otrzymane podczas okupu, a także poszli kupić posag.
Tradycyjnie, oprócz okupu lub zamiast niego, została zawarta umowa ślubna, która gwarantowała pannie młodej nagrodę pieniężną na wypadek, gdyby mąż postanowił ją rozwieść. Po zaręczynach i do ślubu minęła inna ilość czasu - od kilku miesięcy do kilku lat. Dziewczyna spędzała cały ten czas w domu, a rodzina pana młodego nadal wysyłała prezenty - różne ubrania, przedmioty do dekoracji i ułatwiania codziennego życia, świeże owoce, słodycze. Żywy byk służył jako prezent podczas festiwalu ofiary.
Po zakończeniu dnia zaręczynowego krewny Azerbejdżanu bohatera uroczystości zebrał się wokół panny młodej, spojrzał na prezenty, pogratulował dziewczynie zbliżającego się ślubu.
Jakiś czas po dużym zaręczynach rodzina panny młodej wchodzi do firmy: wysyła prezenty do swojego przyszłego męża na tych samych miedzianych tacach. Pierwszy jest dla pana młodego, drugi z prezentami dla mężczyzn, trzeci dla kobiet, reszta jest obficie wypełniona słodyczami, owocami. Tym razem stół jest ustawiony po drugiej stronie, choć gromadzi się znacznie mniejsza liczba gości. Po małej uczcie krewny panny młodej mówi, dla kogo przeznaczona jest taca, dziękuje jej matka przyszłego małżonka, goście się rozchodzą.
Obowiązki przedślubne
Wszyscy starannie przygotowują się do uroczystości w Azerbejdżanie, ponieważ ślub jednoczy dusze dwojga kochanków. Po obu stronach rodzina czeka wiele kłopotów przedślubnych. Przed wydarzeniem jest wymagane «rozmowa», której datę wyznacza głowa rodziny pana młodego. Dwie męskie imprezy (bliscy krewni młodego mężczyzny i dziewczyny, która wychodzi za mąż) zgadzają się między sobą, wybierają dzień ślubu, który zgodnie z legendą będzie najbardziej sprzyjający tworzeniu rodziny, decyduje o szczegółach uroczystości w Azerbejdżanie - muzyczny akompaniament uroczystości, liczba gości, menu.
Koszty ślubu w większości ponoszą krewni azerskiego pana młodego, jednak często zdarza się, że rodzina panny młodej odmawia, kładąc cały ślub na sobie. Po osiągnięciu porozumienia uczestnicy «rozmowa» rozchodzą się, życząc sobie nawzajem dobra i szczęścia.
Prezenty ślubne i posag
Azerbejdżańska panna młoda przyjmuje prezenty od oblubieńca przez cały czas, od swatania po oficjalny ślub. Dostała od niego buty, biżuterię i ubrania. Podczas jednego z świąt państwowych bohater tej okazji otrzymuje interesujący zestaw prezentów - piękną sukienkę, czerwony szalik, biżuterię i baranka, którego rogi są pomalowane henną, przywiezione na sznurku. Tradycyjnie wszelkiego rodzaju słodycze i owoce są przynoszone na tace. Sama panna młoda otrzymuje również hennę, a dziewczyny malują jej ręce, nogi, farbują włosy.
Przed uroczystym dniem małżeństwa w Azerbejdżanie posag panny młodej zostaje przyniesiony do domu przyszłego męża przez jej męskich krewnych (brata lub wujka) - są to jej rzeczy osobiste, przedmioty gospodarstwa domowego. Przyszła teściowa daje przewoźnikowi prezent. Kiedy opuszcza dom, przyjaciele azerbejdżańskiej panny młodej przyjeżdżają, aby załatwić posag, posprzątać, przywrócić porządek, udekorować pokój. Dziewczyny muszą otrzymywać prezenty od gospodyni w domu.
Ceremonia «brokuły bicini»
«Brokuły bicini» z języka azerskiego tłumaczy się jako «krojenie ubrań». To wydarzenie odbywa się również na kilka dni przed ślubem. Kobiety z obu stron spacerują z tańcami, piosenkami. Podczas ceremonii wybierany jest mentor panny młodej, który zabierze męża do domu męża, ozdobi jej ręce i nogi rysunkami henną i ubierze. Z reguły Azerbejdżańska kobieta z doświadczeniem życiowym, z dziećmi i nierozcieńczona, o dobrej opinii publicznej, została mentorem.
Piec chleb
Wiele tradycji Azerbejdżanu jest ściśle związanych z chlebem, ponieważ jest to symbol obfitości, bogactwa i płodności. Na przykład przed opuszczeniem domu ojca Azerbejdżańska panna młoda musiała trzy razy chodzić po pieczonym chlebie, aby bez niej rodzina była bezpieczna. Ponadto, aby chronić swoich przyszłych krewnych przed złymi duchami, aby zapewnić obfitość, dziewczyna wzięła kawałek chleba z gniazda rodzica do swojego przyszłego domu.
Wypiekanie chleba na nadchodzący ślub to tradycyjny zwyczaj rodzin azerbejdżańskich, który odbywa się 2-3 dni przed wydarzeniem.
- Najpierw wybierz dom, w którym zostanie upieczony chleb - od panny młodej lub pana młodego.
- Następnie próbują zrobić dobre ciasto, zrolować je, piec chleb pita.
- Po upieczeniu uczty kobiety dziękują gospodyni domu za zapewnioną przestrzeń, życzą bogactwa i zawsze gorącego chleba na stole.
Mahr (okup)
Mahr to pewna suma pieniędzy lub dziedzictwo materialne, które zostanie przekazane żonie z Azerbejdżanu, jeśli małżonek zdecyduje się ją rozwieść lub w przypadku jego śmierci. Przed ślubem uzgadniają mahr; wszystko to udokumentowano w umowie małżeńskiej. Jeśli kobieta zdecyduje się opuścić dom męża, nie otrzyma okupu i nie będzie w stanie odebrać prezentów, a także wspólnie nabytej nieruchomości z mężem Azerbejdżanu.
Widząc pannę młodą
Spoglądanie na oblubienicę z Azerbejdżanu to starożytna tradycja ślubu. Oddawanie się jest pełne pięknej symboliki. Najpierw ludzie z pana młodego przychodzą po Azerbejdżańską pannę młodą, tańczą, śpiewają. Panna młoda czeka na skrzydłach za zamkniętymi drzwiami, kluczem, za który goście otrzymają po dostarczeniu prezentu. Po podarunku rodzice pobłogosławili dziewczynę z Azerbejdżanu, zabandażowali jej talię czerwoną wstążką, zarzucili zasłonę na głowę i wynieśli na podwórze - tam rozpala się wielki ogień.
- Azerbejdżańska panna młoda trzykrotnie okrążyła ogień - obiecuje światło i ciepło dla przyszłego domu.
- Rzuca się za nią kamieniem, aby ściany tego domu były mocne.
- Następnie wlewają kilka kropli wody pod stopy, aby dziewczyna nie była smutna i nie smuciła się.
- Na progu nowego domu położona jest płyta, którą azerbejdżańska panna młoda musi złamać stopą.
- W ramiona dziewczynki dają małego chłopca, aby dziecko płci męskiej stało się jej pierworodnym.
- Następnie, na oczach azerbejdżańskiej narzeczonej, baran zostaje zabity, a czoło i suknia są rozmazane krwią - pomoże to żonie dojść do porozumienia z jej nowymi krewnymi i szybko stać się prawdziwą częścią rodziny.
- Teściowa głaszcze włosy teściowej, aby zawsze panował między nimi wzajemny szacunek.
- Po głowie dziewczyny posypanej słodyczami i ryżem - za dużo.
- Następnie panna młoda zostaje zabrana do przygotowanego pokoju, ozdobionego różnymi dekoracjami, gdzie akceptuje życzenia szczęścia, zdrowia i wkrótce narodzin potomstwa.
Z reguły dziewczyny, bracia, siostry, sąsiedzi bohaterów okazji blokowali drogę w każdy możliwy sposób do domu męża, a goście z Azerbejdżanu niosąc pannę młodą, prosząc o mały okup za przepustkę - słodycze lub pieniądze.
«Szach w persji» Panna młoda
Shah - drewniana dekoracja ślubna, która łączy w sobie kilka elementów: lustro, świece, tkaniny, a także słodycze, owoce. Dla panny młodej z Azerbejdżanu przygotowuje go najlepsza przyjaciółka-szwaczka. W domu przyjaciela dekorującego szacha odbywa się spacer - młodzi ludzie przychodzą tam, jedzą, piją, świętują. Wieczorem przybywa z przyjaciółmi oblubieniec z Azerbejdżanu, bierze szacha, a następnie zabiera go do domu oblubieńca, strzelając z karabinów, śpiewając piosenki.
Azerbejdżańskie tańce na weselach
Z reguły podczas małżeństwa w Azerbejdżanie w muzyce narodowej grają tradycyjne instrumenty, dlatego obecni tańczą głównie tańce azerbejdżańskie znane z dzieciństwa. Sam ślub prawie w połowie składa się z programu muzycznego i tanecznego - śpiewu i ognistych tańców, wszystko to trwa do wczesnych godzin porannych. Obejrzyj wideo, na którym podczas wesela perfekcyjnie wykonano piękne, energiczne i zabawne tańce azerbejdżańskie:
Po tradycjach ślubnych
Wiele azerskich zwyczajów przechodzi także po dniu ślubu. Zaraz po nocy poślubnej krewni z obu stron przychodzą, by spojrzeć na prześcieradło dowodzące niewinności azerbejdżańskiej dziewczyny. Kiedy czystość nie pozostawia wątpliwości, wszyscy będą jedli śniadanie - właściciele domu serwują pilaw. Po ślubie przez trzy dni matka młodej narzeczonej z Azerbejdżanu przyniosła różne potrawy, aby zapewnić żywność dla nowożeńców.
Wyjdź z panny młodej
Po tym, jak państwo młodzi wchodzą do nowego domu, nie powinna widzieć swojego teścia przez dwa tygodnie po ślubie. Po upływie wymaganego czasu teściowa ustawia galowy stół, nakrywając go narodowymi potrawami, słodyczami, a ojciec małżonka dzwoni do dziewczyny, daje jej prezent - od tego czasu została oficjalnie adoptowana przez rodzinę Azerbejdżanu.
Po wizytach ślubnych
Po ślubie przeprowadzana jest obowiązkowa sekwencja wizyt:
- Wizyta u córki Kilka miesięcy po wydarzeniu matka małżonka wraz z rodziną ostrzega nową rodzinę córki przed przybyciem. Przybywają goście, nakryty jest stół, po wizycie wręczają prezenty nowożeńcom z Azerbejdżanu.
- Pierwsza wizyta u rodziców. Dopiero po upływie czterdziestu dni po ślubie małżonek może odwiedzić dom rodziców wraz z mężem i innymi nowymi krewnymi. Odbywa się tam duża uczta w Azerbejdżanie, po której dziewczyna zostaje w domu przez kilka dni. Potem jej mąż ją odbiera - odtąd może odwiedzać krewnych, kiedy chce.
- Wizyty u krewnych. Bliscy krewni ze strony świeżo upieczonego męża i żony Azerbejdżanu zapraszają młodych do odwiedzenia z nimi posiłku, poznania wiadomości, wręczenia prezentów.
Azerbejdżański film ślubny
Azerbejdżański ślub to piękne wydarzenie na dużą skalę. Jest pełen różnych obrzędów, tradycji, zwyczajów, dlatego wywołuje żywe zainteresowanie i pozostawia niezatarte wrażenie na każdym, kto był świadkiem takiego triumfu. Pomoże to w świątecznych zdjęciach, które przywrócą wspomnienia z wielkiego dnia.
