Treść
- Kto może być świadkiem na weselu, a kto nie?
- Obowiązki Świadków w Sakramencie
- Czy można wziąć ślub bez świadków?
Wesele w kościele to religijny obrzęd poświęcenia więzi rodzinnych zgodnie z prawosławną tradycją kościelną. Decyzję o sprawowaniu sakramentu podejmują nowożeńcy, którzy już są legalnie małżeństwem. Jeśli oprócz rejestracji ślubu w urzędzie stanu cywilnego zdecydujesz się na ceremonię ślubną, do obrzędów kościelnych będziesz potrzebować pomocy świadków. Jak wybrać asystentów sakramentu?
Kto może być świadkiem na weselu, a kto nie?
Funkcja świadków (poręczycieli) na weselu sprowadza się nie tylko do pomocy nowożeńcom podczas ceremonii. Stają się duchowymi mentorami nowej rodziny, które pomagają młodym ludziom przez lata małżeństwa skutecznie radzić sobie z trudnościami, przechodzić przez sytuacje konfliktowe, kierować związkiem rodzinnym za pomocą mądrych rad i wskazówek. Do wyboru poręczycieli ślubu należy podchodzić odpowiedzialnie, kierując się zdrowym rozsądkiem.
Świadkami mogą być mąż i żona, którzy od dawna są w silnym, legalnym małżeństwie, którzy są władzami dla obu nowożeńców. Jeśli wśród znajomych nowożeńców nie ma takiego małżeństwa, wówczas na ceremonię ślubną zapraszani są bliscy przyjaciele lub krewni pary młodej. Ważne jest, aby pamiętać, że jeśli sponsorzy nie są małżeństwem przed sakramentem, to po ceremonii staną się duchowymi krewnymi, nie będą mogli wchodzić w małżeństwo kościelne.
Rozwiedzeni małżonkowie nie mogą być świadkami na weselu. Nie mogli utrzymać związku rodzinnego i zgodnie z kanonami kościelnymi stali się biednymi duchowymi mentorami dla nowożeńców. Zabrania się przyjmowania mężczyzn i kobiet żyjących w małżeństwie cywilnym jako asystentów ślubnych. Związki niezarejestrowane w urzędzie stanu cywilnego utworzone przeciwko świętym przykazaniom nie są zatwierdzone przez Kościół prawosławny.
Starożytne tradycje i zasady obrządku kościelnego
Tradycje, zasady ślubu kościelnego praktycznie nie zmieniły się z czasem. W zależności od miejsca sakramentu ceremonia trwa od 40 minut w kościele parafialnym do 60 minut w klasztorze. Wszyscy uczestnicy sakramentu muszą zostać ochrzczeni lub poddani obrzędowi chrztu, w przeciwnym razie nie mogą wziąć ślubu. Kilka dni przed sakramentem musisz iść do kościoła: wyznać, przyjąć komunię. Bezpośrednio przed ceremonią nie można jeść, uprawiać seksu.
Według kanonów Kościoła prawosławnego podczas ślubu świadek powinien być ubrany w sukienkę lub spódnicę zakrywającą kolana, głowę zaś chustą lub szalikiem. Głębokie dekolty, nagie ramiona, zbyt wyraźne stroje są surowo zabronione dla kobiet. Świadek jest w kościele bez nakrycia głowy. W przypadku naruszenia tych zasad duchowny może nie dopuścić poręczycieli do ceremonii lub całkowicie odmówić sprawowania sakramentu.
Zgodnie z tradycją ceremonia kościelna odbywa się w kilku etapach:
- Zaręczyny. Przy wejściu do kościoła duchowny prowadzący ślub trzykrotnie błogosławi nowożeńców, odmawia modlitwy oraz wręcza zapalone świece i pierścienie. Po rytuale zaręczyn młodzi oficjalnie stają się nowożeńcami.
- Ślub. Zaręczona para idzie do centrum kościoła, stoi przed mównicą na białym ręczniku haftowanym modlitwą. Świadkowie stoją po obu stronach pary młodej. Kapłan rozpoczyna ceremonię: czyta modlitwy, kładzie korony na głowach nowożeńców lub są trzymane przez poręczycieli. Następnie państwo młodzi piją wino i wymieniają święte śluby. Ceremonia kończy się trzykrotnie procesją wokół analogu, symbolizującą wejście w nowe życie rodzinne. Kapłan zdejmuje korony, błogosławi nowo powstałych małżonków.
- Rozdzielczość koron. Po ślubie rozpoczyna się modlitwa zawierająca życzenia, modlitwy do Boga, aby zachować związek małżeński przez wiele lat, błogosław nowożeńców w życiu rodzinnym. Na zakończenie modlitwy kapłan odpuszcza: bierze świece od małżonków, gratuluje im radości otrzymania błogosławieństwa unii od Pana, bierze je na ambonę, aby młodzi małżonkowie całowali ikony Chrystusa i Matki Bożej.
- Święto Dziękczynienia. Pod koniec ślubu na ambonie przed bramami królewskimi rozpoczyna się nabożeństwo dziękczynne, po którym wszyscy obecni są błogosławieni, aby opuścić świątynię. Dzwonią kościelne dzwony, ogłaszając wspólną radość, łaskę.
Trwa ceremonia ślubna nowożeńców, obejmująca wszystkie cztery etapy. Podczas ceremonii dozwolone są zdjęcia i filmy z tego procesu. Bliscy krewni, goście nowożeńców mogą uczestniczyć w ceremonii, oglądać sakrament. Piękna ceremonia ślubna młodej pary po ślubie, zobacz wideo:
Obowiązki Świadków w Sakramencie
Podczas sprawowania sakramentu kościelnego świadkowie mają pewne obowiązki. Zasady i działania asystentów nowożeńców są ustalane, wcześniej uzgodnione z prawosławnym duchownym wybranego kościoła, aby podczas ceremonii nie było różnych nakładek, problemów.
Tradycyjne obowiązki poręczycieli ślubnych:
- Podaj obrączki.
- Połóż biały ręcznik przed pulpitem.
- Trzymaj korony nad głowami pary młodej.
- Towarzysz nowożeńcom podczas trzykrotnej procesji.
- Pomóż zbierać bukiety po ceremonii.
Co zwyczajowo daje się młodym?
Ślub to ceremonia religijna, która łączy dusze nowożeńców przed Bogiem i ludźmi do końca ich życia. Po ceremonii nowożeńcy otrzymują specjalne prezenty: ikony i monety z twarzami świętych, protekcjonalne młode pary małżeńskie, Biblię zapakowaną w prezenty, lampy, półki na ikonostas, świeczniki na świece kościelne, podróż przez świątynie.
Popularny prezent dla małżeństwa - ikony ślubne:
- «Ikona rodziny», która przedstawia Matkę Bożą z twarzami świętych patronujących nowożeńców.
- Ikona świętych Piotra i Fevronii chroniących małżeństwo młodej pary.
- «Odrzut dziecka» - ikona z wizerunkiem Matki Bożej, patronująca młodym matkom, kobietom, które chcą mieć dzieci.
Czy można wziąć ślub bez świadków?
Obecność świadków na weselu jest tradycją, a nie ustawowym kanonem Kościoła prawosławnego. Jeśli młodej parze trudno jest wybrać poręczycieli ceremonii, sakrament można wykonać tylko z ich udziałem. Konieczne jest wcześniejsze ustalenie tych okoliczności z duchownym, który poprowadzi ślub kościelny.
Ślub jest sakramentem, który łączy nierozerwalne więzi nie tylko między nowożeńcami, ale tworzy szczególny związek między panną młodą a panem młodym i świadkami obrzędu. Wybór sponsorów na uroczystość oznacza uznanie pełnego zaufania nowożeńców do tych ludzi. Duchowy związek między nimi będzie trwał przez wiele lat, służąc jako podstawa mentoringu i przywództwa w małżeńskim życiu nowożeńców..
